Psychoterapia psychodynamiczna
Psychoterapia psychodynamiczna jest podejściem wywodzącym się z teorii psychoanalitycznej. Jej istotnym założeniem jest istnienie nieświadomości (nieświadomych konfliktów, myśli, uczuć czy mechanizmów). Oznacza to, iż zastawiając się trudnościami pacjenta przyjmuje się wpływ czynników i motywów nieświadomych na zachowanie i motywy działań człowieka.
Psychoterapia psychodynamiczna polega dialogu pomiędzy pacjentem i terapeutą. Dialog ten umożliwia lepsze rozumienia siebie i przyczyn swoich problemów przez pacjenta. Jest to proces długoterminowy podczas, którego analizuje się nieświadome wspomnienia, myśli, uczucia, lęki, konflikty. Pozwala to na wyzwolenie się spod ich destrukcyjnego wpływu. Wspólna praca terapeuta-pacjent daje możliwość modyfikacji utrwalonych wzorców funkcjonowania w relacjach interpersonalnych. Pogłębia zrozumienie własnych potrzeb, sposobów bycia z innymi, wczesnodziecięcych historii. Podczas sesji omawiane są bieżące problemy pacjenta, wspomnienia z jego przeszłości oraz skojarzenia i emocje pojawiające się podczas sesji terapeutycznych.